Petra en beklimming ervan

Vanochtend om half 7 uit bed gegaan, zodat we om 7 uur aan het ontbijt konden. Mijn ontbijt bestond uit 2 broodjes met kaas, ham en jam en nog een gekookt ei met knakworsten en jus d’orange.

Om 8 uur zijn we lopend na de Petra cascade gegaan. De ingang hier naartoe lag naast ons hotel. Eerst liep je een pad na beneden van een 500 meter na beneden toe. Hier onderaan stond een politie gebouw en een dam, die er neer gezet was nadat Fransen er in verdronken waren, ze werden door een vloedgolf van 6 meter verrast. Hierna kwam je door een bergspleet heen, met allerlei kleuren en vormen. Deze kleuren waren echter niet zo mooi als foto’s doen geloven, maar zeker de moeite waard om te zien.

Aan het eind van de spleet zagen de hem eindelijk staan: de Petra. Ik vond het niet zo heel spectaculair, niet zo als het overweldigende gevoel bij de piramides. Het pleintje voor de Petra stonden veel toeristen en veel kraampjes met souvenirs. Verder waren er kamelen en ezels om je rond te laten rijden. Om de 10 meter werd er gedurende de reis wel een beest aangeboden.

Hierna liepen we via een spleet naast de cascade na achter. Hier zijn we onder andere nog een berg opgelopen van 120 stappen en kregen we tempels te zien die recent ontdekt zijn, zegmaar de afgelopen 10 jaar. Deze berg was te hoog voor mam en hield dit niet vol, maar zijn heel langzaam maar omhoog gegaan. Hierop stond ook nog een tempel waarvan de originele vloeren alweer zichtbaar waren. Voorin zag je een soort altaar en aan de rand stonden pilaren met bloemen bovenaan.

Na de afdaling kwamen we aan bij een restaurant waar een lunchpakket klaar stond voor ons. Hierin zat van dat Turks brood met kaas of ham, fruit en water. Dit konden we opeten op het restaurant zelf onder een parasol. Hierna was het optioneel om de bergbeklimming te doen. Hierin zagen Ruben, Rik en ik wel een uitdaging.

De berg zou 800 treden hoog zijn, volgens onze gids Abet. Dol enthousiast begonnen we uiteraard, wat al snel omdraaide in afzien. De eerste 300 treden gingen wel. Hierna verzuren de kuiten en begin je je te irriteren aan de honderden verkopers onderweg. Wel echt supermooie uitzichten gehad. Toen zagen we een plateau opduiken en wij dachten: we zijn er! Bleek dat even tegen te vallen. We moesten nog zeker 200 treden erna lopen, echt langs enge afgronden gelopen, mijn maag ging er rond van. Maar als je eenmaal bovenkomt, is alles de moeite waard. Een van de oudste kerken te wereld stond er bovenop en er was zelfs een café. Even de nodige foto’s gemaakt met een oververmoeid hoofd genomen en we konden aan de terugreis beginnen. Dit betekende weer 20 treden omhoog en dan 800 na beneden. Dit afdalen hebben we in ongeveer 10 minuten gedaan. Onderweg mooie foto’s van het uitzicht gemaakt en een afdalende Rik en Ruben. In totaal hebben we er iets meer dan een uur over gedaan. Volgens Abet deed je er ongeveer 1,5 uur over. Gezien wij als laatste van de groep aan de klim zijn begonnen en als eerste van ze allemaal beneden waren, hebben we het goed gedaan vond ik.

De terugreis vanaf de berg duurde ongeveer 2 uur, toen waren we weer bij het hotel. Dit liep bergop en was op sommige stukken behoorlijk stijl. Nou hielden wij dat wel vol, maar pap en mam wat minder. Onderweg flink creatief gestopt, onder andere in een graf. Onderweg hadden we nog een kraampje bezocht van Margarita van Geldermalsen. Dit is een Nederlandse vrouw die getrouwd is met een bedouid. Een knappe zoon dat ze had! Hier hebben we een armbandje gekocht voor 35 Jordaanse dinar. Nu wachten we op het eten, dat om 8 uur voor ons klaarstaat.