Wadi rum en aankomst in Petra.

Vanochtend ging de wekker alweer om 6 uur. Het wakker worden ging onder het genot van een opkomende zon. Om half 7 uitchecken uit het hotel in Taba en om 7 uur kwam de bus van Bleu Sky ons ophalen. Deze bracht ons na Taba haven. Na een uur bezig te zijn geweest met tassencontrole en een stempel dat we Eqypte via Taba haven hadden/gingen verlaten, konden we eindelijk op de boot.

Eenmaal op de boot nodigde een van het personeel Rik, Ruben en mij uit mee na boven te gaan, omdat we geen stoel hadden. Wij de trappen op en mochten bij de kapitein zitten. We hadden een ruime zit, terwijl het beneden een proppen was om je benen er tussen te krijgen. Het werd met toch een wild ritje over de Golf van Aqeba. We werden van links na rechts & van voor na achter geschommeld. De kapitein zei kom maar een kijken hier. Rik liep er heen en ik dacht: dat kan ik ook. Ik het me nog nooit zo ‘gehandicapt’ gevoelt. Twee meter lopen was het, maar moest aan Rik hangen om niet alle kanten opgeslingerd te worden. Ruben durfde het niet aan om te komen kijken. Ruben werd steeds bleker, dus een van het personeel maar wat te drinken gehaald. Bij ons werd er niet gekotst, maar op de begane waar pap en mam water waren de kotszakjes niet aan te slepen.

Toen we van boord gingen kregen we een stempel, wat het visum voor Jordanië was. Hier in Aqeba moesten we een heuvel op met de koffers en bovenaan stond de bus te wachten. Hier vandaan reden we in een uur na de Wadi Rum, onderweg vooral veel vergen gezien. Ik wist niet dat Jordanië zo glooiend was.

Toen we aankwamen bij de Wadi Rum, werden we door gids Abet in jeeps gestopt. Wij hadden met zijn vijven 1 jeep. In het begin ging het nog wel, toen reden we over het asfalt. Nadat we een bekende van de chauffeur hadden afgezet, kon het avontuur beginnen. Na flink hobbelen van wederom links na rechts, kwamen we aan bij een bedouidentent. Hier kregen we thee met mintsmaak, waarvan we later ook nog een zakje hebben gekocht. Hier nog enkele foto’s gemaakt en kamelen geaaid. Hierna verder gereden na een bergspleet toe, waarbij we onderweg nog hopeloos vast kwamen te zitten. We reden tegen een heuvel op, steeds net niet tot bovenaan. Na een paar pogingen kwamen een chauffeur van een passerende auto en reed hem zo omhoog. In de bergspleet was graffiti te zien en kon je via een eng pad tussen de bergen doorklimmen (erg smalle paden). Vervolgens met de jeep na een andere bergspleet gereden. Hier kon je helemaal na boven klimmen in de rotsen en via een hoge zandberg na beneden rennen of lopen. Na dit avontuur een wilde tocht terug gereden waarbij de auto soms bijna kantelde.

Om bij te komen van dit avontuur hebben we gegeten bij een buffetrestaurant. Hier turksbrood met pasta en schapenvlees gehad. Echt te lekker. Hierna nog een uur vrijetijd gehad, dus een beetje in de schaduw gebleven. We kregen zo langzamerhand toch wel een beetje last van de warmte.

Met de bus hierna richting Petra vertrokken, waar ons volgende hotel stond. Onderweg dromedarissen en enorme gebergten gezien. Ook veel van die winkeltjes met coca cola erop, zoals zoveel in Cairo stond. Ons hotel stond bovenop een berg, met er omheen veel souvenirwinkels. Hier zijn we meteen even wezen kijken na een hoofddoek voor mij en een pet voor Ruben.

Het eten bestond uit een voorgerecht van diverse soorten sla, salades en fruit. Het hoofdgerecht uit rijst, kippenborst, soort goulash, aardappel anders en gestoomde courgette en wortels. Als nagerecht warme appeltaart, gelatine en een soort kwarktaart. Na het eten nog even op de kamer gezeten met paps en mams en nog even na een vaag Pools programma aan het kijken dat “hot or not” heette. Zo meteen toch echt bedtijd en geen wijn: 13 euro per glas namelijk. De naam van het hotel is trouwens: Crowne plaza, guest house in Petra.