aankomt in Taba

Was vanochtend vroeg opstaan, om half 7 ging de wekker al. Na het nodige stressen van: heb ik echt alles? Zijn we uiteindelijk met de bus van 8 uur richting Groningen vertrokken en om 9 uur de trein richting Schiphol. Zonder vertraging kwamen we ruim 3 uur voordat ons vliegtuig vloog aan. E eerste stop was natuurlijk na buiten toe, want pa en ma moesten roken.

Na het roken een plaspauze gehad en nog even het nodige geld gepind. Toen hadden we honger. Na diverse dwalingen over Schiphol toch maar gaan eten bij het eerste tentje dat we zagen. Een heerlijk broodje gezond gehad en een heuse bekende Nederlander gezien, Willeke uit sesamstraat. Na het eten zijn we eerst onze bagage wezen afgeven en vervolgens wederom een rookpauze gehad. Hierna door de douane gegaan en bij Ruben ging het detectiepoortje af. De man vroeg aan pap of hij Ruben mocht fouilleren. Pap van: ik vind het best. Zo gezegd, zo gedaan: Ruben werd gefouilleerd en wij hebben er hartelijk om staan lachen.

Hierna wederom een rookpauze gehad en wij kids even wezen shoppen. Rik en Ruben water wezen halen, bleek het niet mee te mogen en dus maar weer ingeleverd. Toen we door de douane voor de tweede keer moesten, stond er vrijwel geen rij. Kwamen we even later er weer, een super lange rij. De tijd begon al wat te dringen, het was al 14:00 uur, en het duurde maar met de jongens de flesjes hadden ingeleverd.

We moesten na gate D-57 en je raad het al: de achterste gate was dit. Echt wel 10 minuten lopen. Weer door de detectiepoortjes en dit keer ging er geen een af. Ruben had nu zn horloge af en dit was dan waarschijnlijk de oorzaak.

Het vliegtuig in en Ruben zat voor de nooddeur. Hij kreeg de uitleg over hoe de nooddeur werkte. Dit willen we natuurlijk wel weten na het vliegtuig van Turkisch Airlines die uit de lucht viel! Wou nog vragen na de hoogtemeters, maar toch niet gedaan. Het vliegtuig vertrok op tijd en na de nodige dichte oren op 20km hoogte beland. Onderweg nog een koffie en cola light gehad. We landde na 4,5 uur vliegen met een harde klap op de landingsbaan. Mensen aan het gillen. Toen we stil stonden gingen de mensen knappen, wat ik nogal raar vond. Net alsof de piloot een reputatie had van…die stort wel vaker neer.

Aangekomen op Taba international airport, werden we wel 50 hele meters met een busje vervoerd. Hier op het bouwvallig vliegveld kregen we een (gratis) visum van 2 stempels. Hierna konden we de koffer ophalen en na de touringcar toe. Deze bracht ons in ongeveer 45 minuten na ons hotel toe: the three corners. Dit was een weg tussen allemaal zeer hoge rotsen en onder begeleiding van een politieauto, welke weer weg ging toen we door de eerste poorten heen gingen.

In het hotel gezorgd dat we ons als eerste incheckte. De 5 koffers werden gebracht door 1 man, die klaagde dat de koffers zo zwaar waren (so heavy). Vervolgens direct door na het eten: lopend buffer. Vis, rund en patat met mayonaise gehad. Hierna nog een kop koffie en een glas wijn.