De week dat we sinterklaas hebben gevierd!

Hoi Allemaal!

Heb er inmiddels meer dan 100 dagen opzitten in Gambia! De tijd is gelukkig wel voorbij gevlogen en voor ik het weet ben ik weer in Nederland vrees ik. Wilde wel even iedereen bedanken die de afgelopen weken de moeite heeft genomen mij een kaartje te sturen! Ik waardeer het heel erg en maakt mn kamertje zeker een stuk gezelliger zo! Bedankt!

Ik was gebleven bij zaterdag 5 december. ’s Ochtends hebben we de bushtaxi genomen naar Bakau en zijn we doorgelopen naar de craft market, Antina wilde een schilderij kopen. Ik had nog even 3 schaaltjes gekocht, maar je nootjes enzo in kan doen. Had besloten de bakjes die ik voor mam had gekocht zo leuk vond, dat ik ze zelf maar heb gehouden:P Na flink bluffen (ik heb ze gister echt voor 300D gekocht) heb ik ze toch voor 300D meegekregen. Doorgelopen naar het Sunbeach hotel en hier tot 2 uur gelegen. Als middag eten de beefburger met gesmolten kaas, frietjes en salade gegeten. Eindelijk weer een beetje bruiner geworden! Het stikte van de vlinders bij het Sunbeach hotel! De hele lucht zat vol met witte vlindertjes, overal vlogen ze. Als je het zwembad uitstapte, vlogen ze naar het beetje water op de grond dat van me afdrupte. Denk dat ze water zochten (dan wel met 1000den tegelijk). Tegen 2 uur terug gegaan met de bushtaxi en gedouched. We moesten sinterklaas vieren! Carla kwam met de jeep ons bij de ingang van het MRC ophalen. Samen met Bouke, haar man en kinderen zijn we richting Senegambia vertrokken. Bij een restaurant was het feestje en er stonden zelfs Nederlandse auto’s en iedereen groette in het Nederlands, zo apart!
Aan een tafeltje gaan zitten bij de mensen met wie we vorige week zondag hadden gezwommen. Toen was het tijd voor de aankomst van sinterklaas: hij zat op een speedboot die werd aangetrokken door een jeep! Naja..hij zat in elk geval op een boot. Hij naar binnen toe en ging op een stoel voor de kindertjes zitten. Eerst de nodige sinterklaas liedjes gezongen en toen weden de kindjes een voor een naar voren geroepen. De dochter van Carla vond het helemaal niets en zette het op een huilen. Niets anders dan in Nederland dus:P Ondetussen werd er taaitaai uitgedeeld en zat ik lekker aan mn JulBrew biertje! Toen de beste man er weer vandoor was, kon het grote feest beginnen: frikandellen, loempia’s, kipburgers, gehaktballetjes en patat! Zo ontzettend gemist! Maar wat is het raar om sinterklaas bij 36 graden te moeten vieren en in daglicht! Het klopt gewoon niet in mn hoofd, het moet donker zijn en koud! Heel aparte ervaring.

Zondag een onrustige nacht gehad, er was schijnbaar een feestje in de buurt. Tot zeker 4 uur keiharde muziek, het leek van het voetbalveld hiernaast te komen. Verder ben ik flink te grazen genomen door de muggen: over de 20 muggenbulten geteld! ’s Middags de taxi genomen naar Senegambia, want we hadden de week ervoor een stofje besteld. Wij erheen, was die vrouw er nog niet. Besloten maar te blijven wachten en de quest er maar bij gepakt. Na een uur kwam ze eraan, excuses aanbieden dat ze er niet wat. Wat bleek nou, het stofje was nergens meer te krijgen! Ze had stad en land afgezocht om het te kunnen vinden. Uiteindelijk niet gevonden, maar wel met een alternatief gekomen voor dezelfde prijs. Ook nog een schattig jurkje meegenomen voor 150D. Toen we ewggingen kregen we nog een ketting mee: I can see you’re not happy. Viel mee: ik had het jurkje dat ik wilde! Hierna de taxi genomen naar Sunbeach en hier tot 4 uur gelegen. Terug naar het MRC zat ik met de vrouw naast me in de bushtaxi te praten. Ze had het stofje gezien, en of ik Gambiaanse kleding mooi vond. Ze zei: dan moet je een Gambiaanse vriend nemen, ik weet nog wel een! Dussss….

Maandag begon de dag met kiespijn. Mn verstandskies is spontaan weer gaan groeien, velletje zit er strak overheen gespannen. En maandag was de dag dat ik weer kaartjes had! Ik had 3 stuks er liggen. Zo leuk om dat te krijgen!
Dinsdag was mn broertje jarig, toch apart om dat niet van dichtbij mee te maken. Lang leve het internet bankieren, waardoor ik wel een cadeautje voor hem kon kopen. Verder deze dag nog boodschappen gedaan: blok kaas gevonden! Iets van brandnetelkaas was het, wel lekker, maar niet de Nederlandse!
Woensdag kreeg ik de volgende verassing: ik heb een koortslip! Nooit geweten dat je die in Afrika ook kon krijgen. En dan ook niet 1 blaasje, maar 3! Gevolg dat mn hele lip dik opgezwollen is, beetje jammer! Deze dag ook nog een lezing gehad over HIV1 en 2: het was bijzonder interessant! Ze hebben boeiende dingen uitgevonden die het ontwikkelen van vaccins een hoop gaat helpen! Om 1 uur hadden we onze afscheidslunch. Bouke had het georganiseerd in de Bantaba. We kregen een kleine speech van Bouke en vervolgens een cadeautje: een t shirt met allerlei Afrikaanse kleuren. Erop stond een boom (de phylogenetische boom die we wilde creeeren) en eronder stond M. africanum (beestje waar we mee werken). Verder nog langs West-African tours geweest: excursies geboekt voor wanneer pap en mam hier zijn! Met MRC korting uiteraard, dan blijft het een leuk prijsje!
Donderdag was de dag dat we beoordeling van onze stage kregen. Bouke vertelde ons dat we het goed hadden gedaan en dat er een artikel uit komt met onze naam erop. Dit artikel komt in 2011 uit, ons werk niet voor niets geweest! Als middageten mi goreng sate. Dit zijn van die noodles in zakje (heb je in Nederland ook wel) en dan met zulke lekkere kruiden erin! Ik geniet er elke keer van als ik ze eet, ik ga ze nog missen als ik terug ben! En ben begonnen in het boek dat Rik had meegenomen: Dan Brown: Het verloren symbool! Leuk boek!
Ook mn vrijdag bestond uit werken en halverwege de middag eindelijk weer in mn boekje gelezen! Wat kan die man toch schrijven!

Zaterdag wilde we in de zon liggen, zodat Antina wel bruin thuis komt straks. Maar: geen zon te bekennen de hele dag! Hierdoor lekker de hele dag op mn kamer gebleven en lekker gelezen in mn leesboek. Ondanks dat het niet heel warm was, toch maar in een hempje blijven lopen. Kan er nu nog even van genieten, in Nederland was het gewoon -9 graden hoorde ik…dat wordt nog wat als ik terug ga! Hoe kan ik daar ooit aan wennen, aan 50 graden verschil? Toch nog maar de taxi naar Senegambia genomen en over de craft market gelopen. Ik weet niet wanneer die toeristen erheen gaan, maar ik zie ze vrijwel nooit en toch zijn alle kraampjes leeg. Ik heb nog even wat stofjes gekocht om rokjes van te maken. Wel zo leuk voor in Nederland straks!

Zondag was de dag dat er eindelijk weer zon was! Vandaag eindelijk mn boek van Dan Brown uitgelezen. Zaten toch verassende wendingen in, altijd leuk! Eindelijk weer tijd voor andere dingen;) Zondag lekker bij Sunbeach gelegen, eindelijk een beetje zon. Ik vermoed dat we 4 zonnestralen hebben gezien, en toch weer rood thuiskomen! Het is toch ongelooflijk! En de laatste beefburger bij Sunbeach gegeten! Nooit meer een heerlijke burger, op een heerlijk strandstoeltje, aan het water…zonder dat ik betaal voor een hotel kamer…wat een leven! En het personeel weet ook gewoon dat we van het MRC kwamen, hoorde gefluister achter me: the MRC girls.
Wij terug lopen naar Bakau toe, ziet het er zwart van de mensen en een druk getrommel. We dachten eerst, er komt zo vast iets van een parade langs. De taxi chauffeur van gister had al gezegt dat Gambia moest voetballen vandaag, en dat was er dus aan de hand: iedereen moest een bushtaxi naar Westfield hebben (die gaat langs het Independence stadium)! Zodra er een taxi aankwam, mannen erheen rennen en sommige zelfs via het raam naar binnen! Had echt zoiets van:….oke….. volgende busje kwam langs, allemaal mensen op een djembee aan het spelen en een kabaal dat eruit kwam! Lekker dan als je daarin zit! Maar moet vast gezellig zijn geweest in het voetbalstadium met al die djembee’s!

Je kan echt merken dat het hier droger wordt. De vlinders in Sunbeach hotel die wanhopig op zoek zijn naar water (en elke toerist die dat vastlegt op foto camera uiteraard) en zelfs water met chloor willen drinken. De dag erna was echt nog maar 10% van de vlinders over. De buurman ging laatst zn plantjes water geven, echt wel 20 gieren op mn dak hier! Dat klinkt best eng met al die lange nagels van ze! Verder begint langs de weg lopen ook steeds meer topsport te worden: zak nu tot mn enkels in het zachte (rode) zand weg! En dan bij elke stap…dan zijn de stoplichten nog best ver lopen (ongeveer 30 minuten).

Over 8 daagjes zijn pap en mam hier! Ik heb er zoveel zin in, gewoon even mijn omgeving te laten zien! Een mooie afsluiting van mijn Gambia avontuur. Nog even alle bezienswaardigheden bij langs en dan met paps en mams mee terug naar Nederland. Mooiste is: heel Nederland steekt die avond vuurwerk voor me af;)

Nyu endu chi jaama!

Foto's staan op: http://www.xs4all.nl/~hfkoster/