Een hoop belevenissen in de eerste week!

Hoi allemaal!

Nakam, nanga def? Ik zal hieronder eens een klein overzicht geven van hoe mijn week er tot nu toe heeft uitgezien.

Zaterdagochtend, de eerste ochtend, begon de dag om half 8, ik kon de slaap echt niet meer vatten. Gezien ik een gedeelde douche heb, wilde ik in eerste instantie douchen bij Antina, maar omdat ik nogal vroeg wakker was toch maar onder mijn eigen douche. Na het douchen de badhandoek boven mijn borst geknupt en ik loop de douche uit. Hier kom ik voor het eerst mijn buurman tegen, het bleek een Nigeriaanse jongen te zijn. Aardige jongen, heb hem na die dag ook niet weer gezien trouwens.
Na het douchen richting Antina gegaan en kwam ik daar 2 meisjes tegen. Ik me netjes voorstellen en vroegen of ik nog dingen moest weten. Dus ik vragen: waar kunnen we het beste brood halen? Zij een plattegrond getekend, precies genoeg voor mij om te snappen. Ze vroegen of ik geld nodig had en kreeg 570 dalasi van ze om brood mee te halen. Ook kreeg ik een pas en een login mee voor een account, zodat ik kon internetten. Goed geregeld dacht ik zo.
Eerst zijn we maar gaan internetten met het thuisfront. Ik had gemaild met pap dat alles zo tegenvoel en dr kwam een oppepper van een mail! Ik voelde me direct al beter, want miste thuis toch wel heel erg die eerste dag. Dus had ik maar wat foto’s van de eerste dag gestuurd. Door alle lovende woorden van paps voelde ik me al een heel stuk beter!
Toen was het 12 uur en de ATM sluit om half 1. Wij snel zoeken naar een ATM en dankzij de plattegrond de weg snel gevonden. De ATM bleek tot half 2 open en hebben geld gepind. Eerst 200 dalasi en toen nogmald 800 dalasi, omdat de pas van Antina het niet deed. Het gepinde geld kon meteen weer worden uitgegeven aan de supermarkt. We hadden voor het middag eten stokbrood met jam gekocht. Die middag gekeken of onze supervisor aanwezig was, maar ze was er niet, en die ochtend hadden we haar ook al gemist. We zijn daarom maar doorgelopen richting het strand en konden het strand niet vinden. We waren al via een kerkje gelopen, maar hier konden we het strand niet bereiken. We kwamen een jongeman tegen en die wild ons wel de weg wijzen. Via de tuinen van wat mensen zijn we er gekomen. Omdat het strand achter het huis van de president was, mochten we er geen foto’s maken. Wel jammer, want er lagen wat mannen begraven die op zee gestorven waren, eentje lag er nog maar een half jaar, wel indrukwekkend! Het strand is zwart met van die gewone Noordzee schelpen, maar ook wat mooie exemplaren. Zoals van die lange witte, rode of gestreepte schelpen. Ook heb ik een schelp gevonden met allerlei kleurren erop. De eerste souveniers! Als eten hebben we pasta gehad met tomatensaus en gehakt. Wel lekker, maar had niet echt trek, dus maar een paar happen gehad. Erna hadden we een vruchtencocktail voor de nodige vitamines.

Zondag hebben we niet veel gedaan, we moesten afwachten of de supervisor van ons nog langs zal komen. We wilden eerst om 10 uur weg, maar de kamer tegenover antina had lekkage, door de hevige regen was de wc overstroomd. Een schoonmaakster erbij gehaald en die heeft alles schoongemaakt. Ik ben in de regen na het computerhok gelopen en gemaild na onze supervisor dat we thuis waren.
Om twee uur toch even bij het huis van onze supervisor gelopen. Ze was schelpen aan het uitzoeken. We kregen bij haar bevroren komkommer te eten, met een gembersaus. Best lekker! Ook heb ik 2 plakken brood met kaas gehad, hebben we haar zoon en dochter ontmoet & haar hond en twee katten. Hierna vroeg onze supervisor nog wat we wilde doen: nou, naar de Katchikali sacred crocedile pool! Ze bracht ons met de auto en zijn via de fishing beach gegaan. Dit steld niet zo heel veel voor: een stand met boten. Bij de Crocodile pool (entree 50D = 1,50 euro) kregen we eerst een stuk over de geschiedenis van Gambia te zien in 3 losse gebouwtjes. Hierna ging je naar de pool toe. Hier lagen volgens de man 100 krokodillen en een paar op het land. Het aaien voelt zo gek, harde rug, maar zachte poten. Zo lief! Ik heb er 2 geaaid. Ook nog even gekeken bij de fruit en rijstplantages achter deze pool. Hierna na de supermarkt en markt vertokken. Dit is een ervaring opzich! 2 kilo aardappels voor 70D en een halve kilo uien en mango’s voor 35D. Vanavond patat gebakken in de pan met 2 worstjes en doperwten.

Op maandag hadden we eerst een meeting met bacterial disease om kwart over 8. deze was echt na 10 minuten afgelopen en hadden we nog even kans langs Awa te lopen. Hier moesten we een entreekaart en geheimhoudingsplicht ondertekenen. Ook krijgen we een eigen internet account.
Om half 10 afgesproken met Sharif, hij zou ons meenemen op veldwerk. Na wat uitleg over GPS, konden we met de jeep met MRC erop vertrekken. Eerst moesten we nog pasfoto’s voor onze ID-card laten maken, een ervaring opzich! Je moet met je kin omlaag, goed voor de onderkin op de foto! We zijn hierna via allerlei landweggetjes en dorpen gereden zoals Georgetown en Serrakunda. We moesten compounds bezoeken, dus door vele te smalle wegen en haast diagnaal door de straten heen gewurmd. Ongelooflijk, wij Nederlanders zullen er niet eens over peinzen om langs te rijden.
We kwamen aan bij een gezin en meteen kwamen de kindjes naar ons toegerend en riepen: “de witte” of “vreemdeling.” Allemaal je hand willen vasthouden en dan met zn vijfen tegelijk. Ook zagen we veel armoede, we zagen kindjes met hongerbuikjes en snotneuzen. Ook kwamen we bij een gezin dat spontaan het huis begon te poetsen, het bleek het hoofd van de Gambiaanse vliegveld te zijn geweest.
We zijn via de markt van Serrakunda gereden, wat een drukte! Overal mensen. We zijn na Serrakunda Chest Clinic geweest. Hier hebben we onder andere het hoofd ontmoet en hebben het diagnostisch lab gezien. Ook veel zieke mensen in de wachtruimte die je met van die waterige oogjes aankijken... als ze kuchen heb ik zoiets van: adem inhouden... Ook hebben we het independence stadium gezien. Die avond aardappels met bomen en hamburger gehad, heerlijk!
Trouwens, toen we vanmiddag na het pinnen na de supermarkt liepen voor wat boodschappen, hoorde we ineens een enorme knal! We werden gewoon naar achteren geduwd! Autoalarmen gingen af en agenten en soldaten renden met geweren langs ons. We waren echt bang! Wat bleek, de oven was eruit geknald bij de bakkerij! Maar wat een schrik!


Dinsdag weer vroeg uit bed, want we hadden om kwart over 8 een TB meeting. Was niet veel bijzonders, iedereen ging uitleggen wat ze de komende week van plan waren. Om half 10 was deze meeting afgelopen en kregen we artikelen mee om te lezen over tuberculose (TB). Toen we naar de kamer gingen, lag er een onaangename verassing te wachten op ons: we moesten de kamers betalen en wel meteen! We hebben 2 dagen bonus gekregen, maar nog altijd 800 euro! Na wat overleg hebben we een week de tijd gekregen. We moeten of met cash betalen of overboeken naar internet, beide niet echt handig!
Na al dit geregel Tappalappa (brood) met chocopasta gehaald. Om twee uur hadden we een soort ARBOles over: hoe veilig te tillen, goed achter de computer zitten en dat soort dingen. Dit duurde 30 minuten en hierna waren we vrij. Dus nog een paar uur artikelen zitten lezen met de Ipod op. Tegen half 5 kwam Antina langs en hebben we aardappelen, witte bonen in tomatensaus en hamburger gehad. Ik voel me hier steeds meer thuis!

Woensdag konden we zowaar uitslapen, moesten ons om 10 uur melden voor de ID cards. Wij moesten ons weer melden bij Awa en lamin zou ons brengen naar de man. We komen aan bij die man en hij had duidelijk geen zin om dat nu te doen. Wij terug, was Awa er niet en moesten we 1,5 uur wachten totdat ze terug was! Zij echt zo: wat doen jullie hier nog? Zij er achteraan bellen en morgen om 10 uur proberen we het weer.
Ondertussen hadden we onze afspraak voor 11 uur gemist bij de sequencer. Konden alsnog wel langskomen, zei onze supervisor. Dit duurde echt 5 minuten en het was inmiddels 12 uur en we hadden zin in wat: blik perzikken leeg gegeten en toen richting de supermarkt. Dit is al snel 30 minuten heenlopen. Eerst nog even bij de bank aangeweest en 20,000 Dalasi gepint om mn kamer te kunnen betalen! Dit is al gauw een pak papier van 5 cm.
‘S middags weer artikelen gelezen en brood gehaald bij onze favoriete broodjeszaak (daar waar de over uit geknald was). Gelezen over de sequenser die we gaan gebruiken. Om 5 uur was het tijd voor eten: rijst met een drapje en doperwten.

Donderdag begon de ochend vroeg, om half 8 uit bed. Even snel gedouched, wat weer een pisstraal was, want iedereen douched zich op dit moment. Na het douchen mijn zelf gewassen ondergoed op een waslijn gehanden en richting Antina gegaan voor ontbijt: stokbrood met chocopasta.
Om half 9 een lezing van de immunologie gehad. Ik had het artikel al op internet gelezen en kon de uitleg goed begrijpen. Na dit moesten we alsnog onze ID-card ophalen bij dezelfde man. Hij verontschuldigde voor zn humeur en kregen uitleg over de beveiliging en dat we zonder foto op onze pas het terrein niet mochten verlaten. Ik zo: we gaan al een week via de clinical gate! Maar hij zei dat dat kwam omdat we vrouwen waren. Ach... Voor het pasje moesten we nogmaals op de foto en hoefde de pasfoto van maandag uiteindelijk niet te gebruiken. Pasje is nu klaar en mooi!
Het pasje maken liep nogal uit, en misten zo de afspraak met onze supervisor op het lab. Ze zei dat we dan maar een opdracht moesten gaan schrijven over hoe de techniek die we gebruiken werkt (een zogenoemde sop, standerd operation procedure). Hier zijn we een uurtje of 3 mee bezig geweest. Onze supervisor vond hem er goed uitzien en was er tevreden mee.
Het avondeten bestond uit frietjes met 2 worsten en doperwten met wortels. Weer dezelfde groente, begint eentonig te worden! Is ook niet veel ander blikvoer hier in de supermarkt te vinden. Na het eten zijn we weer richting het computerhok gegaan, voor de nodige contacten met het thuisfront. En we zagen vanavond echt een enorme hagedis lopen, van ik gok 70cm groot! En wat kunnen die beesten nog hard lopen!

Vrijdagochtend konden we lekker uitslapen en heb dan ook tot half 9 in bed gelegen. Tegen 9 uur onbijt gehad, wederom een stokbroodje met jam. Om 10.00 uur zouden we onze supervisor ontmoeten, over de kwaliteit van de sop die we gemaakt hadden gisteren. Ze vond hem goed gelukkig. We konden tot 11:00 uur vervolgens wachten op de afspraak met de sequencer. Die man had alles al voor ons laten runnen en we zouden nu de allelic ladder kunnen laten runnen. We wisten niet zeker of we de handleiding wel goed snapte, dus de fabrikant maar gemaild of we het goed snappen. Kortom, we hebben nog steeds niet op het lab gewerkt!
Na dit alles was het tijd voor het middageten, wederom onder het genot van een aflevering van House. Weer een stokbroodje met jam gehad, maar geniet er nog altijd van! Na het eten hebben we maar eerst boodschappen gedaan en hebben we 9 liter bronwater meegenomen. Was toch zwaar! Hebben nu wel genoeg voor een week in elk geval.
Hierna zijn we naar het strand gegaan en heb hier eerst genoten van een glas Fanta (25D) op relaxte hangmatten. Toen begon het helaas wederom te regenen en zijn we maar binnen gaan zitten. Toen de regen voorbij was nog even op het strand gelegen. Ben mooi verkleurd! We zijn in totaal hier een uur gebleven. Hierna was het tijd om naar huis te gegaan om te eten, pasta met smac!
Na het eten zijn we wezen volleyballen met wat andere studenten hier uit de campus gebouw. Dit veld was nogal nat en hebben dan ook op blote voeten gespeeld, terwijl de meest mooie vogels overvliegen en je de apen op de achtergrond hoort.
Morgen met de taxi naar Banjul, ben benieuwd!

“Kayira be”

P.S de foto’s staan op: http://www.xs4all.nl/~hfkoster/Fotos.html